Van Strandheem naar de Wilp, ongeveer 11 kilometer
Deze zaterdag in december troffen we het met het weer, in een kletsnatte herfst een droge wandeling! De vorige keer eindigde onze wandeling op het parkeerterrein van Strandheem. Daar startten we dus nu ook weer. Het café was dicht, maar in de luwte konden we het wel even uithouden tot de chauffeurs die de auto's naar eindpunt de Wilp brachten weer terug kwamen.
We wandelden eerst een stuk over de voormalige spoorlijn (van Philips), nu een wandel/fietspad. Jammer dat dat niet in het boekje vermeld staat. Philips heeft Drachten groot gemaakt en ook gezorgd voor de airstrip aan de Knobben en de spoorlijn!
In de bocht van de weg vlak voor de oversteek van de A7 moet Klooster Trimunt gestaan hebben. Er is niets van te zien. Onze gastheer verteld ons tijdens de lunch dat je nog wel een verhoging in het landschap kunt zien. In het boekje staat dat het klooster stond op de plek waar nu de (biologische) boerderij staat. Maar dat is dus niet helemaal waar. Meestal stond een klooster op een verhoging in het landschap. Niet goed opgelet...
Ik heb nog geprobeerd contact te maken met de camping Trimunt voor onze lunch plek maar kreeg geen antwoord. Het ziet er ook uitgestorven uit wanneer we er langslopen. Het is ook met name een chaletpark begrijp ik.
Er is een mountainbike tocht deze ochtend, rijdend over de A7 richting Groningen heb ik wel eens het bord gezien dat daar een mountainbike route is maar die gaat dus langs beide kanten van de snelweg.
Op google maps zag ik vlak voor Marum, buurtschap de Haar een boerderij met vergaderopties. Hen gemaild of ze open stonden voor een bezoek van een tiental wandelaars om even droog en warm te kunnen lunchen en dat werd zeer positief ontvangen, wat een welkom in deze tijden! Je zou het bijna niet meer verwachten. Tegen een eigen bijdrage stelt hij zijn ruimte ter beschikking en verteld zo en passant nog één en ander over boerderij en omgeving. De boerderij is van 1862, hij woont daar met zijn echtgenoot die daar geboren is begreep ik, in elk geval was de boerderij van haar familie. De grote kastanjeboom is van hetzelfde jaar! Met z'n twaalven kunnen we daar een prachtige groepsfoto maken.
We lopen iets terug om de route weer op te pakken, hoewel we ook een short-cut hadden kunnen maken vertelde onze gastheer, maar we zijn blij dat we dat niet gedaan hebben want het was een prachtig stukje, eigenlijk het mooiste van deze route.
Het laatste stuk van deze etappe is een stuk van het dorpsommetje de Wilp. Mijn telefoon was bijna leeg... dus geen foto's meer kunnen maken.
Onze auto's staan achter het café, iets van de route af, dus we lopen nog een stukje over het Plantsoen van de route af. We hadden hoop op een koffieplek bij de start van onze volgende wandeling op 10 februari, maar helaas, na een enthousiast ja, moet de caféhoudster haar woorden terug nemen want ze zijn dan op vakantie. We hopen dat de statafel er dan staat, dan kunnen we in elk geval weer beschut wachten op de chauffeurs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten