zondag 18 februari 2024

Bonifatius Kloosterpad: eerste deel etappe 6 van de Wilp - restaurant de Stripe net buiten Bakkeveen


 

 

 

 

 

 

Zaterdag 10 februari liep een groep uit Beetsterzwaag weer een (deel van een) etappe van het Bonifatius Kloosterpad. 12,8 kilometer volgens mijn stappenteller.


We waren met z'n 13-en deze keer. We starten bij de (voormalige) kerk in het centrum, aan het Plantsoen. Via via heb ik een afspraak kunnen maken met iemand van het buurthuis en hij heeft mij weer gekoppeld aan een vriendelijke meneer die ons op zaterdagochtend om 10 uur één en ander wil vertellen over deze kerk. Want ook deze kerk heeft een verhaal! Het is een waterstaatkerk (https://nl.wikipedia.org/wiki/Waterstaatskerk) met een orgeltje wat ooit een deel was van een groter orgel in de doopsgezinde kerk in Hoorn, daar was het orgel te groot waarna ze een deel (dit deel dus) te koop hebben gezet. Ergens in 1820 geloof ik) Het heeft maar één klavier en is toe aan een restauratie, maar is een rijksmonument, dus het mag niet verwijderd worden uit deze kerk. Wanneer het weer goed bespeelbaar is wil men weer concertjes geven. Na afloop zet de vriendelijke meneer ons op een groepsfoto, die hoort er wel bij elke keer vinden we, en Durk maakte ook nog een foto van de kerk, dat was ik zelf vergeten!








  
 
Het eerste deel van de route is nog over fietspaden langs de openbare weg, wanneer we één keer het gebied van de Bakkeveenster duinen zijn ingelopen zijn de auto's passé. Wat een rust! Maar ook wat een water! grote plassen op ons pad. Bij het betreden van het gebied staan we trouwens nog even in dubio: verboden toegang... maar het bordje eronder is weg(gehaald) en ja, hoe moeten we dan? Dan moeten we best wel een stuk omlopen en Fokko Bosker, de schrijver van het boekje, heeft het toch echt zo bedoeld. We wagen het erop. Moeten nog wel ergens over een boom klimmen maar dat is het dan ook. Valt mee dus. Wanneer we weer op het pad staan zien we een bordje kwetsbaar gebied. Dat zal het zijn. Misschien zit er een das? één keer weer op de route gaat het prima. Tot we vanwege een nieuw hek linksaf moeten en we niet meer goed op het pad komen, maar ach, in dit gebied is het niet heel erg lastig te vinden. En ik gebruik voor de route altijd de app, zeker in zo'n gebied veel handiger dan met de routepaaltjes. Dus we komen er wel.










 Een pauzeplek is deze keer wel lastig. Midden in het gebied staan 2 bankjes niet te ver van elkaar. Dat dan maar. Achteraf hadden we bij het restaurant net buiten de duinen kunnen eten, dat was open. Niet aan gedacht. Niemand trouwens. Ik meende dat er alleen een sportkantine was, maar dat is dus uitgebreid. Was er ook al een tijd niet meer geweest. We een aanvaring met een hondeneigenaar die het heel normaal vond dat hondje een aanval deed op het broodje ei van mijn buurvrouw. Wij zeiden daar wat van, dat vond meneer dan weer heel raar: 'u hoeft hier toch niet te gaan zitten!' Tja...




Via een tussendoor paadje lopen we naar de vaart, steken over via de brug, via een ander tussendoor paadje komen we uit bij de supermarkt. Stukje fietspad volgen en dan mogen we het bos weer in. Het Slotpleats bos. We eindigen bij restaurant de Stripe. Een mooi punt om de volgende keer (6 april) weer te starten. Ze zijn al vroeg open (voor het ontbijt) dus we mogen komen koffie drinken! 







zondag 17 december 2023

Bonifatius Kloosterpad: laatste deel etappe 5 van Strandheem naar de Wilp

 

Zaterdag 16 december 2023

Van Strandheem naar de Wilp, ongeveer 11 kilometer






Deze zaterdag in december troffen we het met het weer, in een kletsnatte herfst een droge wandeling! De vorige keer eindigde onze wandeling op het parkeerterrein van Strandheem. Daar startten we dus nu ook weer. Het café was dicht, maar in de luwte konden we het wel even uithouden tot de chauffeurs die de auto's naar eindpunt de Wilp brachten weer terug kwamen. 

We wandelden eerst een stuk over de voormalige spoorlijn (van Philips), nu een wandel/fietspad. Jammer dat dat niet in het boekje vermeld staat. Philips heeft Drachten groot gemaakt en ook gezorgd voor de airstrip aan de Knobben en de spoorlijn! 

In de bocht van de weg vlak voor de oversteek van de A7 moet Klooster Trimunt gestaan hebben. Er is niets van te zien. Onze gastheer verteld ons tijdens de lunch dat je nog wel een verhoging in het landschap kunt zien. In het boekje staat dat het klooster stond op de plek waar nu de (biologische) boerderij staat. Maar dat is dus niet helemaal waar. Meestal stond een klooster op een verhoging in het landschap. Niet goed opgelet...



Ik heb nog geprobeerd contact te maken met de camping Trimunt voor onze lunch plek maar kreeg geen antwoord. Het ziet er ook uitgestorven uit wanneer we er langslopen. Het is ook met name een chaletpark begrijp ik. 

Er is een mountainbike tocht deze ochtend, rijdend over de A7 richting Groningen heb ik wel eens het bord gezien dat daar een mountainbike route is maar die gaat dus langs beide kanten van de snelweg. 


 



Op google maps zag ik vlak voor Marum, buurtschap de Haar een boerderij met vergaderopties. Hen gemaild of ze open stonden voor een bezoek van een tiental wandelaars om even droog en warm te kunnen lunchen en dat werd zeer positief ontvangen, wat een welkom in deze tijden! Je zou het bijna niet meer verwachten. Tegen een eigen bijdrage stelt hij zijn ruimte ter beschikking en verteld zo en passant nog één en ander over boerderij en omgeving. De boerderij is van 1862, hij woont daar met zijn echtgenoot die daar geboren is begreep ik, in elk geval was de boerderij van haar familie. De grote kastanjeboom is van hetzelfde jaar! Met z'n twaalven kunnen we daar een prachtige groepsfoto maken.






We lopen iets terug om de route weer op te pakken, hoewel we ook een short-cut hadden kunnen maken vertelde onze gastheer, maar we zijn blij dat we dat niet gedaan hebben want het was een prachtig stukje, eigenlijk het mooiste van deze route. 







Het laatste stuk van deze etappe is een stuk van het dorpsommetje de Wilp. Mijn telefoon was bijna leeg... dus geen foto's meer kunnen maken. 

Onze auto's staan achter het café, iets van de route af, dus we lopen nog een stukje over het Plantsoen van de route af. We hadden hoop op een koffieplek bij de start van onze volgende wandeling op 10 februari, maar helaas, na een enthousiast ja, moet de caféhoudster haar woorden terug nemen want ze zijn dan op vakantie. We hopen dat de statafel er dan staat, dan kunnen we in elk geval weer beschut wachten op de chauffeurs!