Rolstoelpad Beetsterzwaag

 11 november 2019

Bij een sportactiviteit tijdens een training in het ziekenhuis gaat Reinier, mijn man, door zijn achillespees. Hij hoort het scheuren, pijn doet het niet eens! De pijn had hij van te voren al gehad denken we, want vanaf augustus 2019 had hij constant pijn aan zijn rechter achillespees. Achteraf geredeneerd tijdens een wandeling in de Bakkeveenster duinen, it Mandefjild. Mul zand. Altijd lastig. Kort daarna hadden we vakantie in de Rhön. We hoopten natuurlijk dat het daar, in de ontspanning, wel over zou gaan, maar dat was niet zo. Helaas. We moesten onze wandeldoelstelling die vakantie bij stellen. 

11 november moesten we al onze wandelactiviteiten bijstellen en werden we terug geworpen op het rolstoelpad van Beetsterzwaag. Nu wil het toeval dat dat voor ons huis langs loopt. Toen het aangelegd werd vonden we het jammer, want verharding en dat zie je altijd. Onverhard wil een echte wandelaar het hebben! Nu hebben we ervaren hoe waardevol het is zo vlak bij huis een prachtige route te hebben. Eerst met de rolstoel, want na het scheuren belandde Reinier op de eerste hulp, gips erom heen en de opdracht: niet belasten. Nooit eerder bij de hand gehad, dus thuis gekomen eerst maar eens wat gegoogled wat dat inhield... Rolstoel geleend van een familielid en eerst één en later nog een kruk gehuurd /gekocht. Één voor boven en één voor beneden, wel zo handig. En een urinaal, douchekrukje, speciale plastic zak voor het douchen. Opeens ben je invalide. 

De dag na kerst mocht het gips eraf, binnen een week zat het er weer om. Bij een wandeling (niet op het rolstoelpad natuurlijk, maar toch - dwars- over een onverhard pad) stapte Reinier ongelukkig op een boomstronk en verging meteen van de pijn. Achteraf een zweepslag, maar in eerste instantie dacht men nog aan opnieuw de achillespees. Weer 10 dagen gips. Daarna werd een foto gemaakt en was duidelijk dat de eerste scheur geheeld was, de tweede dus hoger zat, in de spier, dus een zweepslag. 

Dan begint de revalidatie pas. Van lange afstandlopers zijn we nu korte afstandlopers geworden. Lang is het bankje halverwege het rolstoelpad van amper 3 kilometer Reinier's grootste vriend. Hij kan er niet zonder. Want het is niet alleen de achillespees die hem parten speelt, wanneer je 61 bent gaan er meer kwaaltjes meespelen. Nu, we noteren maandag 24 augustus, lukt het om 4 kilometer zonder bankje te lopen. Er was ons al voorspeld dat het een jaar kon duren, en dat klopt dus ook wel. Reinier loopt nu makkelijker en durft weer onverhard te wandelen en een rondje groter dus, zodat de teller op 4 kilometer staat. Na de hittegolf van de afgelopen 2 weken hopen we weer vaker te wandelen. Naast 2 keer per week fysiotherapie / fitness. We gaan de goede kant weer op.

Gisteren voor het eerst een ander rolstoelpad gewandeld, bij Lauwersoog. Leuk om te doen, maar dan zie je hoe mooi het pad van Beetsterzwaag is! Wat mij deed besluiten op mijn blog ook een kopje rolstoelpad toe te voegen en cijfers te geven. Beetsterzwaag is een echt 'zorgdorp'. Met revalidatie Friesland, Talant, Huis ter Swaach, ZuidOostZorg Ikenhiem zijn we rijk bedeeld. Dat we een rolstoelpad hebben is daarom niet zo raar. De route is 2,4 kilometer en speciaal voor dit doel aangelegd. Er fietst wel eens iemand maar dat is niet gangbaar. Meer zijn het mensen met kinderwagen die de hond uitlaten en idd veel rolstoelers en rollators.

cijfers:

verharding: 10, prima, speciaal voor dit doel aangelegd

verkeer: 9 af en toe een verdwaalde fietser en 1 x een niet te drukke weg oversteken

route: 9 mooi, voor mensen die hier minder bekend zijn is het soms even zoeken naar het begin

omgeving: 10 prachtig bosgebied, tussen manshoge varens door, regelmatig een bankje